Ολλανδικοί φούρνοι και συναρπαστικά γεγονότα για αυτούς

[ad_1]

Οι ολλανδικοί φούρνοι και τα συναρπαστικά γεγονότα για αυτούς τείνουν να αποκαλύπτουν ένα πολύ διάσημο και ιστορικό είδος κατσαρόλας που είναι πολύ γνωστό στην Αμερική και σε μέρη της Ευρώπης εδώ και αιώνες. Κατασκευασμένο από χυτοσίδηρο και με χοντρά τοιχώματα, διαθέτει επάνω μέρος που εφαρμόζει σφιχτά πάνω από την ανοιχτή κατσαρόλα. Είναι ακόμα δημοφιλές μέχρι σήμερα και η εκμάθηση λίγων στοιχείων για τον φούρνο μπορεί να αποδειχθεί κάπως διασκεδαστική.

Προϊόν των Ολλανδών του 17ου αιώνα, ήταν μια έξυπνη συσκευή τόσο στο σχεδιασμό όσο και στα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκε. Οι Ολλανδοί, φυσικά, εκείνης της ημέρας είχαν μεγάλο κίνητρο όταν επρόκειτο να δημιουργήσουν και στη συνέχεια να εξάγουν πολλά διαφορετικά αγαθά. Σύντομα, η μικρή κατσαρόλα φούρνου/μαγειρικής άρχισε να κάνει την εμφάνισή της σε όλη την Ευρώπη και τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία το τιμούσε ιδιαίτερα.

Οι ίδιοι οι Βρετανοί, οι οποίοι ήταν επίσης γνωστοί για την εφευρετικότητα και το δικό τους εμπορικό πνεύμα, πειραματίστηκαν με αλλαγές στο σχεδιασμό και την κατασκευή έως ότου κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια νέα έκδοση του δοχείου το 1708. Στάλθηκε σε μεγάλους αριθμούς στις αμερικανικές αποικίες της Βρετανίας, ως θέμα στην πραγματικότητα, όπου έγινε εξίσου εκτιμημένο και εκτιμημένο.

Οι Αμερικάνοι, που δεν αρκέστηκαν να αφήσουν τον μικρό φούρνο αμετάβλητο, πρόσθεσαν ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί πάνω από αναμμένα κάρβουνα και επίσης να κάνουν αλλαγές σχεδιασμού στο καπάκι, επιτρέποντας να τοποθετηθούν άλλα ζεστά κάρβουνα στην κορυφή του χωρίς να μολύνουν το φαγητό μέσα. Η κατσαρόλα του φούρνου έγινε επίσης κάπως πιο ρηχή και ο φούρνος έγινε πιο φαρδύς ως αποτέλεσμα.

Ο χυτοσίδηρος είναι ένα μέταλλο που μπορεί να είναι ευαίσθητο στη σκουριά, αλλά αναπτύχθηκε μια ειδική διαδικασία “καρύκευμα” για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Με λίγο πειραματισμό από την πλευρά πολλών διαφορετικών ανθρώπων, αναπτύχθηκε ένα συγκεκριμένο είδος διαδικασίας καρυκεύματος για να διασφαλιστεί ότι ο γυμνός χυτοσίδηρος δεν θα είναι τόσο ευαίσθητος στη σκουριά μόλις επικαλυφθεί με ορισμένες ουσίες.

Οι χρήστες της κατσαρόλας εκείνες τις μέρες έπαιρναν ζωικό λίπος, συνήθως, και κάλυπταν την επιφάνεια μαγειρέματος της κατσαρόλας σε αυτό. Μόλις ολοκληρωνόταν αυτό, ζέσταιναν την κατσαρόλα για να σφραγίσει τα λάδια, τα οποία κράτησαν την κατσαρόλα από τη σκουριά, βασικά. Χρειάζονταν, φυσικά, περιοδικές επαναχρήσεις λίπους και σχεδόν ποτέ δεν καθαρίζονταν ή πλύθηκαν με οποιοδήποτε είδος σαπουνιού.

Τέτοιες διαδικασίες καρυκεύματος χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι καλύτεροι ολλανδικοί φούρνοι είναι αυτοί που διαθέτουν γυμνό χυτοσίδηρο για να επιτρέψουν στους ιδιοκτήτες τους να ασχοληθούν μόνοι τους με το καρύκευμα του φούρνου, κάτι που είναι η μισή απόλαυση. κατέχοντας μια τέτοια κατσαρόλα. Εξακολουθούν να είναι ένα πολύτιμο πλεονέκτημα μεταξύ πολλών ιδιοκτητών, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν για να μαγειρεύουν, να τηγανίζουν, να μαγειρεύουν ή να ψήνουν τα περισσότερα τρόφιμα, για ό,τι αξίζει.